Prof. Henryk Walden

Henryk Walden (16 IV 1917–30 XI 2007). Profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej, specjalista w dziedzinie mechaniki cieczy i gazów. Studiował w Politechnice Lwowskiej (1939–1941). W 1947 roku ukończył Instytut Naftowy w Moskwie. Po powrocie do Polski podjął pracę naukową i dydaktyczną w Katedrze i Zakładzie Urządzeń Kotłowych i Gospodarki Cieplnej na Wydziale Inżynierii Sanitarnej PW, gdzie osiągał kolejne tytuły i stopnie naukowe: doktora nauk technicznych (1952), doktora hab. nauk technicznych, profesora nadzwyczajnego (18 XII 1964) i zwyczajnego (1 VII 1974), oraz pełnił liczne funkcje na Wydziale i uczelni: kier. Katedry Urządzeń Kotłowych i Gospodarki Cieplnej (1955–1960), na Wydziale Inżynierii Sanitarnej (od 1961 roku) kier. Zakładu Mechaniki Płynów (1966–1968), kier. Katedry Gazownictwa (1968–1970), kier. Zakładu Hydrauliki Instytutu Zaopatrzenia w Wodę i Budownictwa Wodnego (od 1970 roku), dziekana Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej (1964–10 V 1969, 1975–1981). W latach 1956–1963 kierował Pracownią Filtracji Instytutu Podstawowych Problemów Techniki. Prowadził badania nad przepływem turbulentnym płynów w rurach hydraulicznie gładkich. Efektem badań było opublikowanie półempirycznego wzoru na obliczanie współczynnika oporów liniowych.

Nauczyciel wielu pokoleń inżynierów sanitarnych, autor artykułów w czasopismach naukowych (m.in. w „Zeszytach Naukowych Politechniki Warszawskiej”) i książek: “Mechanika cieczy i gazów w inżynierii sanitarnej” (współautor, 1971), “Mechanika płynów” (1980) oraz skryptów, m.in. “Mechanika cieczy i gazów” (współautor, 1968). Interesował się literaturą piękną, hobbystycznie uprawiał grę w szachy. Laureat nagrody resortowej.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotą Odznaką Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej. Uhonorowany tytułem „Zasłużony Nauczyciel PRL”