Stanisław Kietliński (8 V 1911–15 IX 1944),
Inżynier, adiunkt Zakładu Budownictwa Wodnego II Wydziału Inżynierii Politechniki Warszawskiej. Gimnazjum ukończył w Siedlcach, wojsko odsłużył w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Studia odbył na Wydziale Inżynierii Wodnej PW, zostając starszym asystentem w Katedrze Budownictwa Wodnego I u prof. Pomianowskiego. W 1935 roku ożenił się z córką rektora PW, Zofią Warchałowską, inż. budownictwa lądowego, późniejszą kierownik Katedry Geodezji na Wydziale Inżynierii PW. Razem z małżonką opracowali skrypt z wykładów prof. Pomianowskiego Jazy i kanały. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, następnie trafił do ofl agu. Stamtąd został wydelegowany do pracy nad projektem sieci wodociągowo-kanalizacyjnej miasta Krosna. W Warszawie od razu wszedł do podziemia wojskowego i cały czas brał udział w tajnym nauczaniu. Miał stopień podporucznika, pseudonim
„Hel”. Od 1939 do 1941 roku przebywał w ofi cerskim obozie jenieckim. Podczas Powstania Warszawskiego walczył w zgrupowaniu „Baszta”, brał udział w walkach na Mokotowie, będąc adiutantem dowódcy batalionu. Zginął śmiercią bohaterską 14 IX 1944 roku115. Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Virtuti Militari klasy V.
Źródło:
Kulig A. (Red.), Wojdyga K. (Red.) Od inżynierii wodnej przez technikę sanitarną do inżynierii środowiska w 100-letniej tradycji Politechniki Warszawskiej. Oficyna Wydawnicza Aspra, Warszawa, 2016