Odorymetryczna metoda oceny zmian emisji związków zapachowych w procesie biostabilizacji

Tytuł projektu: Odorymetryczna metoda oceny zmian emisji związków zapachowych w procesie biostabilizacji
Kierownik projektu: mgr inż. Marta Wiśniewska
Jednostka realizująca: Wydział Instalacja Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska, Politechnika Warszawska
Okres realizacji: 24 miesiące
Źródła finansowania: IDUB, YOUNG PW

Opis projektu:

Proces biostabilizacji związany jest z emisją zanieczyszczeń gazowych do powietrza. Do zanieczyszczeń najbardziej uciążliwych dla pracowników obsługujących kompostownię, jak również dla mieszkańców zamieszkujących tereny w ich pobliżu zalicza się związki wywołujące negatywne wrażenie węchowe – odoranty. Związki te mogą rozprzestrzeniać się na znaczne odległości, powodując, poza przykrym doznaniem, zdrowotne skutki osób mieszkających w zasięgu oddziaływania obiektu. Monitorowanie emisji związków złowonnych jest bez wątpienia jednym z istotnych zagadnień w procesie kontroli stabilizacji odpadów, zachodzącej m.in. w kompostowniach. Poszczególne fazy biostabilizacji charakteryzują się ze zmianami składu gazów, a co za tym idzie jakością i ilością odorantów w nich zawartych. Szczególnie istotne wydaje się zatem scharakteryzowanie zmienności stężenia zapachu oraz stężeń odorantów w zależności od etapu biostabilizacji.

Na badania wpływu ww. instalacji na środowisko składać się będą oznaczenia olfaktometryczne (stężenie zapachu), jak i chemiczne (stężenia odorantów). Problemem badawczym jest weryfikacja stwierdzenia czy badania odorymetryczne mogą być odpowiednią, adekwatną techniką do monitorowania procesu biostabilizacji odpadów, zwłaszcza w aspekcie emisji substancji złowonnych.

Cele te zrealizowane zostaną poprzez badania odorymetryczne – tj., oznaczenie stężenia zapachu oraz jego cech (m.in. FIDOL) oraz wybranych odorantów (siarkowodór, amoniak, lotne związki organiczne) podczas kolejnych etapów biostabilizacji odpadów zdeponowanych w pryzmach kompostowych. Badaniom tym towarzyszyć będzie oznaczenie podstawowych parametrów technologicznych procesu kompostowania. Aspektem wdrożeniowym jest wybór najefektywniejszego wariantu technologicznego, biorąc pod uwagę m.in. zminimalizowanie uciążliwości zapachowej, wpływającej na dobrostan okolicznych mieszkańców oraz charakterystyka odorowa bioodpadów pod względem możliwości zastosowania ich w procesie fermentacji.